Vorig jaar in november streek er een “vreemde eend in de bijt” in onze buurtvijver neer, alwaar hij veel bekijks had want zoveel kleur hadden we daar niet.
Het bleek een Mandarijneend te zijn, een mannetje. Zijn Kuifje ging parmantig op en neer onder het zwemmen, het leek wel of hij van origami gevouwen was. Het geluid deed mij aan een badeendje denken, een schattig gepiep.
Klik op de link voor de blogpagina van Marleen van Eijk, en lees daar dit blog, of een andere blog van Marleen. https://www.boeksz.com/marleentjes-marleen-van-eijk
