Amsterdamse Waterleidingduinen, de vier seizoenen
Mijn naam is Ghita Pluijmaekers en ik woon en werk in Leiden. Als ik vrij ben, wandel ik het liefst met mijn camera in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Daar kom ik helemaal tot rust. Door de fotografie ben ik anders naar de natuur gaan kijken en steeds meer de schoonheid ervan gaan inzien en ik blijf mij verwonderen over al het moois dat er om mij heen te zien is.
​Carpe Diem, pluk de dag, is mijn motto. Genieten van de kleine dingen, de natuur heeft zoveel te bieden, helemaal gratis.
In deze blog wil ik je meenemen op mijn struintochten door mijn favoriete gebied, de Amsterdamse waterleidingduinen. Elk seizoen heeft zijn charme en er is altijd wel wat moois te zien in het duin. Wandel je mee?
​
Herfst
​
Het is september en je voelt dat de herfst in de lucht zit. De dagen worden korter, de nachten kouder, de blaadjes kleuren en de paddenstoelen verschijnen. De bladeren onder mijn voeten brengen mij in de verleiding ze weg te schoppen. Ik zie spinnenwebjes om mij heen. Er is vaker mist in de ochtend en je kan het ruiken…de herfst…een heerlijk seizoen.
In de waterleidingduinen breekt in oktober een drukke tijd aan voor de damherten. De bronst. De hertenmannen strijden met elkaar om de vrouwtjes en laten hun burlen horen. En de rivalen gaan ook het gevecht met elkaar aan, geweigekletter dat al van ver te horen is.
Winter
December is de tijd van de donkere dagen. Maar ook dan is er veel te zien in de duinen. De wintergasten uit het hoge noorden arriveren om hier te overwinteren. Een van deze wintergasten is de wilde zwaan. Wat een prachtige vogel. Hun melancholieke trompetter hoor ik al van afstand en soms heb ik geluk dat ik aan de rand van het water zit en ze mijn richting op zwemmen.
De winter is toch wel een wat grijs en grauw seizoen, zeker de Nederlandse winter waar sneeuw een zeldzaamheid is geworden. Met wat geluk kun je op de vroege ochtend nog wat rijp op de bladeren aantreffen.
Maar als er dan sneeuw in de weerberichten wordt aangekondigd, dan gaat het kriebelen. Ik wil naar de duinen. De sneeuw knispert onder mijn voeten en daar zie ik een mooi damhert staan.
Het begint zachtjes te sneeuwen en daar op het pad zie ik een vosje. Mijn wens gaat in vervulling, een vosje in de sneeuw.
Ik moet mij haasten om voor zonsondergang bij de uitgang te zijn. Vlak bij de uitgang zit een aalscholver kolonie. De aalscholvers zoeken hun slaapplekken op in de bomen en ik kan een silhouet foto maken.
Lente
En dan wordt het lente en dat is voor mij als natuurfotograaf een drukke tijd. Alle jonge dieren, het ontluikende groen.
De zandhagedissen komen ook bovengronds en in mei kleuren de mannetjes fel groen. Het zijn prachtige diertjes die ik graag fotografeer.
De liefde hangt in de lucht, de dieren zoeken elkaar op. De vossen hebben de paartijd in de winter en in het voorjaar worden de jonge vosjes geboren, je moet wel wat geluk hebben om die te spotten.
Dit voorjaar was er een koppeltje morinelpleviers in de duinen. Ze overwinteren in het zuiden maar broeden in de noordelijke toendra’s. Hoe leuk was het om deze totaal niet schuwe vogel zo vlak voor je lens te krijgen.
Zomer
De zomer is mijn minst favoriete seizoen vanwege de warmte en het harde licht. Toch is er in dit seizoen veel te zien in de duinen. Vlinders en libellen fladderen overal.
In de waterleidingduinen komen een aantal bijzondere diersoorten voor zoals de groene boomkikkertjes en de keizersmantel. Ook de rugstreeppad kan zomaar voor je oversteken.
De zonnedauw is een heel klein vleesetend plantje dat op enkele plekken in de duinen voorkomt. De juffertjes komen af op de zoete druppels op de zonnedauw, maar ach wat een pech….ze blijven vast zitten, gevangen in de zonnedauw. Het arme juffertje wordt gegeten door het plantje, dat is ook de natuur.
De herten werpen in het voorjaar hun gewei af, maar in juni hebben ze al een mooi bastgewei. De basthuid zit om het nieuwe gewei heen. Dat gewei groeit tot augustus, dan stopt de doorbloeding en vegen de herten hun gewei, waardoor de basthuid losgaat. De geweien zijn dan klaar voor de herfst, de bronst.
Tot slot wil ik Peter bedanken dat ik op Boekz een gastblog mocht schrijven. Een hele eer. En erg leuk om hier mijn foto’s en mijn liefde voor de waterleidingduinen te mogen delen.
Bedankt Ghita voor deze prachtige blog, de eer is geheel wederzijds.
Heb jij genoten van deze blog dan waarderen wij het zeer als je hieronder een reactie wil achterlaten. Ghita heeft een mooie website met prachtige fotogaleries en hele leuke natuurblogs.
​
Website - https://carpediem3.weebly.com/
​
Instagram - https://www.instagram.com/ghita_carpediem/?hl=nl
​
Facebook - https://www.facebook.com/Ghita.Pluijmaekers
​