BOEKSZ & FOTOGRAFIE
inspirerend & verrassend
Hutfotografie, een mooie verslaving ...
Ik ben Marleen van Eijk, gepassioneerd hobbyfotografe sinds vijf jaar, met een voorkeur voor dieren in de vrije natuur. Naast mijn baan en gezellige aanloop van kinderen en kleinkinderen vind ik toch af en toe een dag voor mijzelf die dan ook helemaal benut wordt in de natuur met camera en rugzak. Ik vergeet de tijd en kom altijd volledig gereset thuis, met mooie plaatjes natuurlijk!
(Camera: Sony RX 10 Mark IV compactcamera)
Het fotograferen van dieren is mijn passie en dan het liefst in de vrije natuur! Niet alle dieren zijn gewend aan mensen dichtbij, dat maakt het soms lastig om ze te fotograferen.
Vanuit een hut is dat wel mogelijk en als er dan ook nog een hele mooie natuurlijke setting is gebouwd waar je op uit kijkt, is het puur genieten en ook nog eens superspannend wat er allemaal neerstrijkt in het water, op de watertafel of langs de bemoste randen.
Eekhoorns vinden het leuk om over het water van de ene tak naar de andere te springen en dan zó snel dat je er alleen nog maar met open mond naar zit te kijken. De groene specht staat hoog op mijn lijstje, ik hoor hem steeds maar zien, ho maar! Een roofvogel die een prooi slaat wil ik ook heel graag.
Voor mij zijn de hutten niet dichtbij, dus moet ik ruim anderhalf tot twee uur reizen voor ik er ben. Het liefst wil je er in zitten als de zon opkomt zodat je niets mist. Dat betekent heel vroeg op, want je wil daar ook nog de setting voorbereiden voordat je gaat zitten in de hut. En je gaat er pas uit als het licht niet meer goed genoeg is, zeg maar schemerig. Je moet ook nog eens een eind terugrijden natuurlijk.
​
.jpeg)
.jpeg)
In deze herfstperiode ligt er blad in het water, niet handig als je een mooie spiegeling wil op de foto. Beginnen dus bij aankomst met schoonmaken van het water, het raam checken op spetters en vlekken en eventueel voer in de kleine bakjes doen tussen het mos of in de takken, walnoten voor de eekhoorns, meelwormen voor de insecteneters. Als alles klaar is kan het feest beginnen!
​
Er staan opklapbare tuinstoelen klaar, de hut is ongeveer drie meter breed en half ingegraven in de grond. Staan kan niet, bukken wel. Zitten is beter. Een statief is aan te raden als je stabiel wilt fotograferen of filmen. Liever doe ik alles uit de hand maar ik weet dat het beter is met statief.
Voor het raam ligt een boekje waar iedere bezoeker inschrijft wat er die dag te zien was. Niet wat er vastgelegd is haha, dat is een ander verhaal. Wc is er niet, je zult het bos in moeten, liefst zo min mogelijk. Want je wilt niets missen….
Zo bukte ik eens om een broodje uit de tas te pakken, ik had er al acht uur op zitten in die klapstoel. Ergens voelde ik dat er iets voor mij zat wat mij aanstaarde, en jawel, de sperwer waar ik altijd al op had gehoopt op de tak boven het water, recht voor mijn neus! Als hij een bad zou nemen met ideaal licht en een ideale spiegeling, topfoto zou dat zijn!
Maar dan moest ik snel zijn en mijn camera richten en scherpstellen. Ik praatte niet meer maar fluisterde tegen degene die naast mij zat, sssssssst een sperwer! Praten is geen probleem, bewegen wel als hij dichtbij zit, hij kan dwars door het glas kijken op anderhalve meter afstand!
En dat gebeurde dan ook, weg sperwer, de hele middag niet meer geweest. Hoort allemaal bij de spanning als je niet weet hoe laat precies de sperwer of havik komt of de eekhoorn, hoe het licht dan is en of je niet net heel nodig moet plassen en het mooiste mist.
Als er een roofvogel dichtbij is, vaak op het dak van de hut of erboven in een tak, is het doodstil in de waterbak. Geen vogel te zien. Dat snap ik want je bent zo op het menu van deze rover!
Het is verslavend hoor, zitten in die hut, soms twaalf uur, en wachten op dat ene moment, waar je al zolang op wacht of iets wat je nooit verwacht had. Zoals de rat die overstak in het water en de walnoot weghaalde.
En als je dan na een hele lange dag thuis komt, wil je direct je plaatjes kijken. Het valt soms tegen.
Te sober weer, te felle zon, je onderwerp zit achterstevoren of niet helemaal in beeld. Mis je een poot. En soms heb je toch net wel die mooie foto met dat zachte licht en op de juiste plek, dat is geweldig!
